მოდის ჩანჩქერი გადმოჰქუხს,
დაბლა გაავსებს მდინარეს.
ჩემ საქართველოს აღვიძებს,
დამღლელი, ძილით მძინარეს.
რა დროს, ძილია ბედკრულნო,
ეხლა, თავს უნდა სწირავდეთ.
სამშობლოს დასახსნელადა,
თოფ-იარაღსა სინჯავდეთ.
არაგვი ადიდებულა,
აჰყვა, ჩანჩქერის ხმასაო.
ყველას, საომრად უძახის,
მაღლა მთას, დაბლა ბარსაო.
ბიჭი ის არის, ვინც დღესა,
მაგრად, მოიქნევს ხმალსაო.
მკვირცხლ, გააჭენებს ლურჯასა,
მტერსაც მოუჭრის გზასაო.
მამულსა, თავსა შესწირავს,
მტერს, არ დაუდებს ზავსაო.
გაიღვიძებენ ქართველნი,
გაიმეტებენ თავსაო.
არ ავიწყდებათ ვაჟკაცებს,
გადახდა უნდა ვალსაო.
მტერმა, მამული წაგვართვა,
აქეთ, ჩვენა გვდებს ბრალსაო.
ათენი. 12/5. 2013წ. თემურ სისაური. ქვემოჭალა საამილახვრო.
საქართველო.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου