იქ სადაც, ლურჯსა ენძელებს,
ცვარ-ნამი, თავსა დაჰყრიათ.
კავკასიონი ამაყად,
ცის კიდეს, ფარად გაჰკვრია.
დარაჯად უდგას სამშობლოს,
გულში ვარამი დასტყვია.
ბევრი კაი ყმის მარჯვენა,
იმის კალთებზე მარხია.
მამა-პაპათა გმირობა,
ამ მხარეს, კიდევ ატყვია.
მათ საფლავებთან გაზაფხულს,
ია და ვარდი ჰყვავიან.
ბულბული, შაშვი, მერცხალი,
მშვიდობის მოსვლას ჰხარიან.
ხევში მჩქეფარე არაგვი,
ადიდებულა ძალიან.
დაბლა ქვა-ლოდებს აგორებს,
სიმღერას, ამბობს ზარიანს.
წინაპართ ხსოვნას უმღერის,
რა გააჩერებს ჯავრიანს.
თემურ სისაური. საქართველო.
ათენი.7/1 2013წ. შობის ღამე.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου