Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ჩემს საქართველოს

                               

          ქართველთა  რწმენის  დიდი  აკვანი,
          სვეტიცხოველი  წმინდა  სავანე. 
          უფლისა  მადლი არ მოგვაკლდება,
          კაცთმოყვარება  თუ  არ  დავკარგეთ.
          სუფთა  გულით  და  უფლის  პატივით,
          უშენებიათ  ჩვენ  დიდ  წინაპრებს.
          ცას  გადაივლის  შავი  ღრუბელი,
          ქართველთა  ჯიში  კვლავაც  იმრავლებს.
          სანთელს  აუნთებთ  სამშობლოს  გმირებს,
          და  ცხრა  აპრილის  იმ  შავბნელ  ღამეს.
          ჩეხეს  უმოწყლოდ  მათი  სხეული,
          მაგრამ  მათ  სულებს  ვერა  დააკლეს.
          თავისუფლების  ის  ნაპერწკალი,
          მათ  გულებში  ხომ  ცეცხლად  აინთეს.
          ვერ  გაანელა  ის  ცეცხლი  ტყვიამ,
          შიშის  სინდრომი   მათ  დაამსხვრიეს.


                                   ათენი  16/3 2014წ
                           თემო  სისაური  [ჭალელი]