krebouli

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

                                                   დედის   ავლებულ   ჩურჩხელებს



   დედის   ავლებულ ჩურჩხელებს,
                                             შორს საბერძნეთში წავიღებ.
                                             ვინც შეჭამს დაილოცება,
                                             სამშობლოს სიტკბოს გაიგებს.
                                             შევყურებ დედის   ნახელავს,
                                             ცრემლები   დენას დამიწყებს.
                                             წინ მიდგას დედის სურათი,
                                             შვილების ლოცვას არ იკლებს.
                                             დავდივართ   უცხო მიწაზე,
                                             შევხვდებით რამდენ მაისებს.
                                             ღმერთო მშობელი გვიცოცხლე,
                                             ჩვენს განშორებას რომ ითმენს.

                                                                         8.12/2015წ ათენი. თემურ სისაური
                                                                                                                           [ჭალელი].

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

                                                   ეთერი დეიდას   ხსოვნას

   აღარ მყავს ჩემი დეიდა,
   გაზაფხულს ვეღარ ეღირსა.
   როგორ უნდოდა სიცოცხლე,
   უფალიც ვეღარ შველისა.
   ორ შვილ გაზარდა დეიდამ,
   მოსიყვარულე ერისა.
   თამაზი ღმერთმა უცოცხლოს,
   გამრავლებულის კერითა.
   ზურა აფხაზეთს იბრძოდა,
   ჯავრის შამჭმელი მტერისა.
   მსუბუქი იყვეს დეიდა,
   მიწა ჯვარისა ტყისაო.
   დღეს ჩაიხუტებ, დაჰკოცნი,
   ომში დაღუპულ შვილსაო.
   ღმერთმა გაკმაროს თამაზი,
   დედის სიკვდილი მწარეა.
   დებსაც გაკმაროთ, დისშვილებს,
   ყველას მოგვწყვიტა მხარია.
   დეიდავ შენი სახელით,
   ვამაყოფთ ახლობლებიო.
   კარგი შვილები გაზარდე,
   შრომა დაფასდა შენიო.
   სიკეთე, პატიოსნება,
   სამშობლოს სიყვარულიო.
   შენგან ვისწავლე დეიდა,
   შორს ვღვარე მწარე ცრემლიო.

   14/11 20016წ.    ათენი.
თემურ სისაური[ჭალელი].

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

მშობლიურ მთების ძახილი

მშობლიურ მთების ძახილი,
მის შვილებს ყველგან გვამხნევებს.
ქალს სილამაზე უხდება,
ვაჟკაცს სახელი ამშვენებს.
ქართული სისხლის ყივილი,
არ მაასვენებს კარგ ყმასა.
არ დააძინებს დღე და ღამ,
სანამ არ შასჭამს მტრის ჯავრსა.
თქვენ გაიხარეთ ვაჟებო,
და გაამრავლეთ ერია.
დედა სამშობლო გვეძახის,
უნდა გავდევნოთ მტერია.
არწივი ვნახე დაჭრილი,
ყვავ-ყორნებს ეომებოდა.
ეწადა ბეჩავს ადგომა,
მაგრამ ვეღარა დგებოდა.
მუდამ გვახსოვდეს ქართველნო,
დიდი ვაჟაის ნათქვამი.
სამშობლოს თავი შევწიროთ,
ჰქუხდეს გმირობის ამბავი.
არ ვაჯიჯგნინოთ მამული,
ჩვენს მტერსა მოძალადესა.
ჩვენი ბრძოლით და ბიჭობით,
სამშობლო გაიხარებსა.

უფალმა ნათელში ამყოფოს, სამშობლოს თავისუფლებისათვის დაღუპულთა სულები, ყოველთვის გავიხსენოთ სამაჩაბლოში და აფხაზეთში მებრძოლი ბიჭები,
მათი გმირული საქმე და სახელები უკვდავია მრავალჟამიერ.

8/8 2015წ
თემურ ჭალელი.

სხვა სიმდიდრე არ მინდა

ვზივარ მარტო აივანზე,
და გავცქერი პარნინთას.
დავიღალე საბერძნეთში,
კიდევ ვნახავ მთაწმინდას...
წლები გარბის, ვერ ვეწევი,
სიჭაბუკე გაფრინდა.
როგორ მინდა მე სიცოცხლე,
რომ დავიწყო თავიდან.
ვიქნებოდი ჩემს მიწაზე,
სხვა სიმდიდრე არ მინდა.
ჩემი ერის სუნთქვა ვიგრძნო,
იავნანა ნანინა.
მოვირბინო მთა და ბარი,
ღვინო შევსვა ჯამიდან.
ვადღეგრძელო საქართველო,
სხვა სამშობლო არ მინდა.
მოვეფერო მშობელ დედას,
გვიმღეროდა ნანინას.
ავაყვავო ჩემი მხარე,
ძალა მომცა ხარისა.
დავიღალე უცხოეთში,
სიჭაბუკე გაფრინდა.
მეგობრები გვერდში მყავდეს,
სხვა სიმდიდრე არ მინდა.

8/8 2015წ.
თემურ სისაური.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

კრწანისის ყაყაჩოები

ვინ თქვა არ უჭრით,
ქართველებს ხმალი,
ვინ თქვა აღარ ყავს,
ერეკლეს ჯარი.
ჯერ კიდევ ერჩის,
ბერმუხას ჯანი,
მტერს დაამონებს,
შიში და ზარი.
მცირე შემორჩა,
მეფეს ამალა,
ვეღარ იყარა,
სპარსელთა ჯავრი.
ერთი ათზედა
გამოდიოდა,
არ ჩერდებოდა,
ვაჟკაცთა კლავი.
სამშობლოსათვის
თავდადებულნი,
არცერთი იყო
ლაჩარი, მხდალი.
მტერს არ ჩაუგდეს,
მოხუცი მეფე,
მამულს შესწირეს,
სიცოცხლე, თავი.
არ სცილდებოდნენ,
მეფე ერეკლეს,
მისი ერთგული
არაგველები,
კრწანისის ველზე
გაზაფხულობით,
აყვავდებიან ყაყაჩოები.
ვინ თქვა არ უჭრით,
ქართველებს ხმალი,
გადაგვავიწყდა..
გმირობა, ომი,
კვლავ იზრდებიან,
ალგეთის პირას,
სამშობლოს მხსნელი,
ლეკვები ლომის.

22/6 20015წ ათენი.
თემური სისაური.

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ხევსურეთს

შენი ნახვა მსურს, შენი სიკეთე,
შენც მოგერია ვაგლახ სიბერე.
მაგრამ უფალი შენ არ გაგწირავს,
საქართველოსთვის კარგს გაიმეტებს.
შატილი, მუცო, ლიქოკი, აჭე,
თუ ქართველი ხარ მიდი და ნახე.
სხვაგან სად არის ასეთი მხარე,
ბევრი ვიარე ვერსად ვერ ვნახე.
ხევსურის ხმალი, შევარდენთ ბუდე,
არ დაიდგავდა არავის უღელს.
ბევრი უხოცავთ მტერი მოსული,
ნათელი ადგათ წინაპართ სულებს.
მიტოვებული მშობელი მხარე,
ამაოდ ელის თავისა შვილებს.
ერთ წუთსაც ალბათ არ
იცოცხლებდნენ,
წამოეხედათ დაღუპულ გმირებს.
დღეგრძელი იყავ ჩვენო სამშობლოვ,
სადაც არ ვიყოთ შენზე ვილოცებთ.
მომნატრებია ამაყი მთები,
სისხლი და ხორცი, ხევსური ძმები.

30/5 2015წ ათენი.
თემურ სისაური.