Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

                                                      მშობლიურ   მთების   ძახილი









                       
                                             მშობლიურ   მთების   ძახილი,
                                             მის  შვილებს  ყველგან  გვამხნევებს.
                                             ქალს  სილამაზე   უხდება,
                                             ვაჟკაცს   სახელი   ამშვენებს.
                                             ქართული   სისხლის  ყივილი,
                                             არ  მაასვენებს   კარგ   ყმასა.
                                             არ  დააძინებს   დღე   და   ღამ,
                                             სანამ   არ   შასჭამს   მტრის   ჯავრსა.
                                             თქვენ   გაიხარეთ   ვაჟებო,
                                             და   გაამრავლეთ   ერია.
                                             დედა   სამშობლო   გვეძახის,
                                             უნდა   გავდევნოთ   მტერია.
                                             არწივი   ვნახე   დაჭრილი,
                                             ყვავ-ყორნებს  ეომებოდა.
                                             ეწადა  ბეჩავს   ადგომა,
                                             მაგრამ   ვეღარა   დგებოდა.
                                             მუდამ   გვახსოვდეს   ქართველნო,
                                             დიდი  ვაჟაის   ნათქვამი.
                                             სამშობლოს   თავი  შევწიროთ,
                                             ჰქუხდეს   გმირობის   ამბავი.
                                             არ   ვაჯიჯგნინოთ   მამული,
                                             ჩვენს   მტერსა   მოძალადესა.
                                             ჩვენი   ბრძოლით   და   ბიჭობით,
                                             სამშობლო   გაიხარებსა.






უფალმა   ნათელში   ამყოფოს,   სამშობლოს   თავისუფლებისათვის   დაღუპულთა   სულები,  ყოველთვის   გავიხსენოთ   სამაჩაბლოში  და  აფხაზეთში   მებრძოლი   ბიჭები,
მათი  გმირული  საქმე  და  სახელები  უკვდავია   მრავალჟამიერ.

                                                                             8/8 2015წ
                                                                                თემურ  ჭალელი.
                                                
                                             სხვა   სიმდიდრე   არ   მინდა








                                           ვზივარ   მარტო    აივანზე,
                                           და   გავცქერი   პარნინთას.
                                           დავიღალე   საბერძნეთში,
                                           კიდევ   ვნახავ   მთაწმინდას...
                                           წლები   გარბის,   ვერ   ვეწევი,
                                           სიჭაბუკე   გაფრინდა.
                                           როგორ   მინდა   მე   სიცოცხლე,
                                           რომ   დავიწყო   თავიდან.
                                           ვიქნებოდი   ჩემს   მიწაზე,
                                           სხვა   სიმდიდრე   არ   მინდა.
                                           ჩემი   ერის   სუნთქვა   ვიგრძნო,
                                           იავნანა   ნანინა.
                                           მოვირბინო   მთა   და   ბარი,
                                           ღვინო   შევსვა   ჯამიდან.
                                           ვადღეგრძელო   საქართველო,
                                           სხვა   სამშობლო   არ   მინდა.
                                           მოვეფერო   მშობელ   დედას,
                                           გვიმღეროდა   ნანინას.
                                           ავაყვავო   ჩემი   მხარე,
                                           ძალა   მომცა   ხარისა.
                                           დავიღალე   უცხოეთში,
                                           სიჭაბუკე   გაფრინდა.
                                           მეგობრები   გვერდში  მყავდეს,
                                           სხვა   სიმდიდრე   არ   მინდა.


                                                                                8/8 2015წ.
                                                                                         თემურ  სისაური.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

                                                    კრწანისის   ყაყაჩოები




                                       
                                               


                                                      ვინ   თქვა   არ   უჭრით,
                                                      ქართველებს   ხმალი,
                                                      ვინ   თქვა   აღარ   ყავს,
                                                      ერეკლეს   ჯარი.
                                                      ჯერ   კიდევ   ერჩის,
                                                      ბერმუხას   ჯანი,
                                                      მტერს   დაამონებს,
                                                      შიში   და   ზარი.
                                                      მცირე   შემორჩა,
                                                      მეფეს   ამალა,
                                                      ვეღარ   იყარა,
                                                      სპარსელთა   ჯავრი.
                                                      ერთი   ათზედა
                                                      გამოდიოდა,
                                                      არ   ჩერდებოდა,
                                                      ვაჟკაცთა  კლავი.
                                                      სამშობლოსათვის
                                                      თავდადებულნი,
                                                      არცერთი   იყო
                                                      ლაჩარი,   მხდალი.
                                                      მტერს   არ   ჩაუგდეს,
                                                      მოხუცი   მეფე,
                                                      მამულს   შესწირეს,
                                                      სიცოცხლე,   თავი.
                                                      არ   სცილდებოდნენ,
                                                      მეფე   ერეკლეს,
                                                      მისი   ერთგული
                                                      არაგველები,
                                                      კრწანისის   ველზე
                                                      გაზაფხულობით,
                                                      აყვავდებიან   ყაყაჩოები.
                                                      ვინ   თქვა  არ   უჭრით,
                                                      ქართველებს   ხმალი,
                                                      გადაგვავიწყდა..
                                                      გმირობა,  ომი,
                                                      კვლავ   იზრდებიან,
                                                      ალგეთის   პირას,
                                                      სამშობლოს   მხსნელი,
                                                      ლეკვები   ლომის.
                                                   
                                                   



                                                                                    22/6 20015წ  ათენი.
                                                                                                   თემური   სისაური.
                                                   
                                                   
                                                   
                                                   
                                                      

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

                                                       


                                                    ხევსურეთს

                                   


                            
                            
                                შენი  ნახვა  მსურს,   შენი   სიკეთე,
                                შენც  მოგერია  ვაგლახ  სიბერე.
                                მაგრამ  უფალი  შენ  არ  გაგწირავს,
                                საქართველოსთვის  კარგს  გაიმეტებს.
                                შატილი,  მუცო,  ლიქოკი,  აჭე,                                  
                                თუ  ქართველი  ხარ  მიდი  და  ნახე.                                      
                                სხვაგან  სად  არის  ასეთი  მხარე,
                                ბევრი  ვიარე  ვერსად  ვერ  ვნახე.      
                                ხევსურის  ხმალი,  შევარდენთ  ბუდე,
                                არ  დაიდგავდა   არავის   უღელს.
                                ბევრი  უხოცავთ   მტერი   მოსული,
                                ნათელი  ადგათ   წინაპართ  სულებს.
                                მიტოვებული  მშობელი   მხარე,
                                ამაოდ  ელის  თავისა  შვილებს.
                                ერთ   წუთსაც   ალბათ   არ
                                                           იცოცხლებდნენ,
                                წამოეხედათ   დაღუპულ  გმირებს.
                                დღეგრძელი  იყავ  ჩვენო  სამშობლოვ,
                                სადაც  არ  ვიყოთ  შენზე  ვილოცებთ.
                                მომნატრებია   ამაყი   მთები,
                                სისხლი  და  ხორცი,  ხევსური  ძმები.
                                                         


                                                                 30/5 2015წ  ათენი.
                                                                         თემურ  სისაური.
                                 
               
                       
                                                   
                       
                                                       
                       
                                                     
                       
                                                           
                       
                                                 
                     
                     
                                               
                       
                         
                         
                       
                         
                                                                     
                              
                                            
                       
                                           
                                                                 
                    
                                      
                      
                          
                         
                                                
                        
                                                         
                          
                                                                
                          
                                                               
            
                                                                 
                            
                                                                
                          
                            
                              
                            
                           
                                                            
                           
                             
                          
                         
                         
                                                                 
                          
                                                             
                          
                                                              



                                                               
                                                                          






                                
                                                            
                                
                                  
                           
                                






                                                                                                      

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

                                               თოვლი   მოსულა   წუხელ





                                                თოვლი  მოსულა  წუხელ,
                                                გათეთრებულა  მთები.
                                                ნისლი  ჩამოწვა  ხევში,
                                                სულ  დაკარგულა  გზები.
                                                გავხედავ  ვიწრო  ბილიკს,
                                                არვინ  არა  ჩანს  მხსნელი.
                                                თოვლის  საფარი  მაწევს,
                                                შენს  შველას  რატო  ველი..
                                                ვიცი  არ  მიმატოვებ,
                                                მეგობარი  ვარ  შენი.
                                                ფიცი  გვითქვია  ძმობის,
                                                გადაგვიჭრია  ხელი.
                                                სიყვარულს  გვასწავლიან,
                                                ეს  მშობლიური  მთები.
                                                მეგობრის  გვერდში  დგომას.
                                                წინაპართ   ლეგენდები.
                                         




                                                                            15/5 2015წ  ათენი
                                                                               თემურ  სისაური.
                                                

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

                                                            მეგობრები






                                                ჰეი  ძმაო  სულ შეგვივსე,
                                                საფერავით  ჭიქები.
                                                მოვიგონოთ  ახლობლები,
                                                ჩვენი  გოგო-ბიჭები.
                                                რა  დრო  იყო  დიდებული,
                                                როცა  ერთად  ვიყავით.
                                                მომეფანტნენ  მეგობრები,
                                                მწარედ  დამწვეს  ჯიგარი.
                                                ზოგი  ომში  დამეღუპა,
                                                ზოგი  კიდევ  თავისით.
                                                უმეგობროდ  დამკარგვია,
                                                სიცოცხლე  და  ხალისი.
                                                ნეტავ  კიდევ  ბრუნდებოდეს,
                                                ჩვენი  ახალგაზრდობა.
                                                წლები  გაქრნენ  თან  წაიღეს,
                                                ქეიფი  და  გართობა.
                                                ჰეი  ძმაო  სულ  შეგვივსე,
                                                საფერავით   ჭიქები.
                                                ვადღეგრძელოთ  მეგობრები,
                                                გოგოები  ბიჭები.
                                                დაულოცოთ  ოჯახები,
                                                გაუხაროთ  გულები,
                                                ისევ  ერთად  შევიყრებით,
                                                ყველანი  დავბრუნდებით.
                                                დავრჩი  ბოლო  მოხიკანი,
                                                დავაბიჯებ  უცხო  მიწას.
                                                შორს  არიან  მეგობრები,
                                                მათი  ნახვა  როგორ  მინდა.                
                                   
                                       
                                       
                                       
                   

           

                                                                                    10/5 2015წ ათენი.
                                                                                        ვუძღვნი  ჩემს  მეგობრებს  და
                                                                                        მეგობრობას.
                                                                                        თემური  სისაური [ჭალელი].
                                                                                     
                                                                                                               
                                                                                     
                                         
                                         
                                         
                                     
                                         
                                           
                                       
                     
                                       
                                         
                                         
                                   
                                                                               
                                                                                     
                                                                                     
                                                                                                               

                                             
                                             
                                           
                                         
                                                                           
                                                                                 
                                                           



                                                                         
                                                                                   

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

                                                              თერგი                  





                                        დადუმებულა  გიჟ-მაჟი  თერგი,
                                        მდორედ  მიჰყვება  ტყის  მწვანე
                                                                                      ნაპირს.
                                        მთებს  აყრუებდა   კავკასიონთან,
                                        მისი  ხმაური,   ჩანჩქერის  ჰანგი.
                                        თითქოს  დაღლილა,  ერთ  დროს
                                                                                   მჩქეფარე,  
                                        გულს  მორევია  სევდა  და  დარდი.
                                        შორს  დარჩენილა  მისი  სამშობლო,
                                        წინაპართ  სისხლი,  ნაბრძოლი  ხმალი.
                                        გამოჰყოლია  ქართული  სული,
                                        და  სიამაყე  ვით  მთისა  არწივს.
                                        ნუგეშად  მიაქვს  ქართული  მიწა,
                                        თავის  სამშობლოს  სხვაზე  არ
                                                                                 გასცვლის.
                                 
                               
                             
                             
                         
                                                                        3/5 2015წ  ათენი  ღამის  3  საათი.
                                                                                      თემურ  სისაური[ჭალელი]
                                                                                          ვუძღვნი  ემიგრანტებს.
                               
                                 
                                 
                                                                       
                                                                           
                                                                             


                                                                 
                                                                                   
                                                                                               
                                                                                   









Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

                                                               ემიგრანტები





                                              ჩვენი  სამშობლოს  შვილები,
                                              ბედმა  შორი-შორს  გაგვფანტა.
                                              განა  ისეთი  ბევრნი  ვართ,
                                              შევძლოთ   ერთ-ურთის  დაკარგვა.
                                              ცხოვრების  უკუღმართობამ,
                                              მშობლებს  და  შვილებს  გაგვყარა.
                                              ჩვენი  მფარველი,  მშველელი,
                                              უცხო  ქვეყანა  გამხდარა.
                                              კავკასიონზე  თოვლი  დევს,
                                              არც  არასოდეს  გამდნარა.
                                              შინ  დაბრუნების  იმედი,
                                              არც  ჩვენ  გულებში  გამქრალა.
                                       
                                         
                                         
                                       
                                       
                                       
                                       




                                                                              25/5 2013წ  ათენი.
                                                                                     თემურ  სისაური [ჭალელი].
                                                                                                საქართველო.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

                                       აპრილია  ატმები  ყვავიან





                        აპრილია  ატმები  ყვავიან,
                        უსამშობლოდ  დღეები  გარბიან.
                        უთოვია  წუხელ  პარნინთაზე,
                        გამეღვიძა  მზეწვიების  ხმაზე.
                        რა  მინდოდა რად  ჩამოველ  რაზე,
                        ჩემი  მიწა  რად  გავცვალე  სხვაზე.
                        მივატოვეთ  ჩვენი  მთა  და  ბარი,
                        უცხო   მხარეს  შევალიეთ  ჯანი.
                        კრამიტის  ღარს  ავსებს  წვიმის
                                                                     ღვარი,
                        ცას  აბნელებს  წეროების   ჯარი.
                        თბილისისკენ  აუღიათ  გეზი,
                        არ  აშინებთ  შორეული  გზები.
                        მეც  შემშურდა  წეროების  ბედი,
                        მივდივარ  და  ისევ  აქა  ვრჩები.
                        გულს  გვიმაგრებს  მეგობარი  ნაღდი,
                        სიყვარულში  გაგვივლია  წლები.
                                                 
                     
                 
                   
               
                                                               
                     
                                                             
                 
                               

 


                                                            9/4 2015წ  ათენი.
                                                                          თემურ  სისაური[ჭალელი].
                                                                   

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

                                               ყაყაჩოები   შინდისთან
                         



                           ყაყაჩოები     შინდისთან,
                           სისხლისფრად   შეღებილიყო.
                           ჩვენი  ბიჭების   სიცოცხლე,
                           ზვარაკად  შეწირულიყო.
                           არ  შეუშინდნენ  ურიცხვ  მტერს,
                           არ  დაუკარგავთ  იმედი.
                           სიკვდილის  წინაც  მღეროდნენ,
                           გაუტეხელნი  მცირენი.
                           მეორედ  დაბადებულან,
                           ქართლის   მიწაზე  გმირები.
                           მათ  საფლავებზე არ  ჭკნება,
                           ენძელები  და  იები.
                           საღამოს  გორის  ციხესთან,
                           როცა  მზე     ჩაესვენება.
                           ჩვენი  ბიჭების  სიცოცხლე,
                           სამშობლოს  შეეწირება.
                           ჯიში  მოყვებათ  წინაპართ,
                           დაბადებულან  გმირებად.
                           დასთმეს  მათ  ახალგაზრდობა,
                           ჩონგურს  გაუბეს  სიმებად.


                                         ნათელში  ამყოფოს  უფალმა  მათი  სულები, რომლებმაც  საკუთარი   სიცოცხლე  სამშობლოს  თავისულებას  შესწირეს.  დიდება  გმირებს  მათი  სახელები  უკვდავია.
                                                                           1/4 2015  ათენი.
                                                                 თემურ  სისაური.
                            

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

                                      ფანტელები




                   სვეტიცხოველს    დაჰფენია
                                           ფანტელები,
                   უფლის  ბედად   დავრჩენილვართ
                                                     ქართველები.
                   იდღეგრძელე  საქართველო
                                                   ქართველებით,
                   მტრის  ჯინაზე   არასოდეს
                                                 არ   გავწყდებით.
                   წიწამურთან  ისევა  დგას
                                             სისხლის   ღვარი,
                   ძმათ  ღალატის  მომსწრე   არის
                                                  მცხეთის  ჯვარი.
                   შეგვახსენებს,  რეკავს  მწარედ
                                                გლოვის   ზარი,
                   ქართველთ  მტრები   გახდნენ  ისევ
                                                        ჩვენი ძმანი.
                   სვეტიცხოველს  დაჰფენია
                                               ფანტელები,
                   ომის  ბიჭებს  კვლავ   აუნთოთ
                                                  სანთელები.
                   გველოდება   სამაჩაბლო,
                                             აფხაზეთი
                   მშობელ  მიწას  დავიბრუნებთ
                                                 ქართველები.
                
                  
                  
                                                    
                                                            18/32015წ. ათენი
                                                                              თემურ  სისაური.
         
                  
                                           
             
                                  


                                                         
                                                                          
                  
             
                                                
                  

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

                                                          დედა




                          დედა   საყვარელო,
                          დედა  სანატრელო.
                          შენი  ლოცვა-მადლი,
                          ყველგან  თან  დაგვდევსო.
                          შვილებზე  ფიქრში,
                          ათევ  ღამესო.
                          შორიდან  ელი,
                          შვილის  ამბებსო.
                          ლოდინით  თვალი,
                          ცრემლით  აგევსო.
                          წლებათ  აღითქვამ,
                          გავლილ  წამებსო.
                          შენი  სიყვარული,
                          ძალას  გვმატებსო.
                          შენი   სიკეთე,
                          შვილებს  გვმართებსო.
                          დედა  საყვარელო,
                          დედა  სანატრელო.
                          შენი  სიცოცხლე,
                          გულებს  გვიხარებსო.
                          შენი  სიმართლე,
                          გზას  გვინათებსო.
                          შენი  ლოცვა-მადლი,
                          ყველგან  თან  დაგვდევსო.


                                        
              გილოცავ  დედა  დედის   დღეს  გისურვებ  ჯამრთელობას, დიდხანს  სიცოცხლეს  და  ყოველივე  კარგს.
    ვულოცავ  ყველა  ღირსეულ  დედას  დედის  დღეს.
                                 
                                                  3/03 2015წ ათენი   თემურ  სისაური.  










Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

                                                ჩემი  ლექსის   მუზები
 


                              შუა  ღამეს  მაღვიძებენ,
                              ჩემი  ლექსის   მუზები.
                              წამოვხტები  საწოლიდან,
                              ჩემს  მაგიდას   ვუჯდები.
                              ვეძებ   რვეულს,  საწერ  კალამს,
                              ჩქარა  მუზა   მესტუმრა.
                              რითმები  არ  აურიო,
                              შენ  ჭალელმა  ხევსურმა.
                              ისევ  აქ  ხარ  უცხოეთში..
                              წელს  ჩვიდმეტი  შესრულდა.
                              დაუბრუნდი  მშობელ  მხარეს,
                              გელოდება  ლეხურა.
                              მოეფერე  შენიანებს,
                              იქ  იცხოვრე   ხევსურად.
                              წადი  სანამ  სისხლი  გიდუღს,
                              სიბერე  არ  გესტუმრა.
                              ჭალას  ჩადი  სხვილოსციხეს,
                              გააჭენე  მერანი.
                              დაიცავი  ჩვენი  მიწა,
                              გვართმევს  მტერი  ვერაგი.  


                                                 11/2/2015წ.   ათენი   თემურ   სისაური
                                                                                               [ჭალელი].