დედის   ავლებულ   ჩურჩხელებს




                  


                                                 დედის   ავლებულ  ჩურჩხელებს,
                                             შორს  საბერძნეთში   წავიღებ.
                                             ვინც  შეჭამს  დაილოცება,
                                             სამშობლოს  სიტკბოს  გაიგებს.
                                             შევყურებ  დედის   ნახელავს,
                                             ცრემლები   დენას  დამიწყებს.
                                             წინ  მიდგას  დედის  სურათი,
                                             შვილების  ლოცვას  არ  იკლებს.
                                             დავდივართ   უცხო  მიწაზე,
                                             შევხვდებით  რამდენ  მაისებს.
                                             ღმერთო  მშობელი  გვიცოცხლე,
                                             ჩვენს  განშორებას  რომ  ითმენს.



                                                                         8.12/2015წ  ათენი.  თემურ  სისაური
                                                                                                                           [ჭალელი].

                                                   ეთერი  დეიდას   ხსოვნას



       
                           აღარ  მყავს   ჩემი  დეიდა,
                           გაზაფხულს  ვეღარ  ეღირსა.
                           როგორ   უნდოდა   სიცოცხლე,
                           უფალიც   ვეღარ  შველისა.
                           ორ  შვილ  გაზარდა  დეიდამ,
                           მოსიყვარულე   ერისა.
                           თამაზი  ღმერთმა  უცოცხლოს,
                           გამრავლებულის  კერითა.
                           ზურა  აფხაზეთს   იბრძოდა,
                           ჯავრის   შამჭმელი   მტერისა.
                           მსუბუქი  იყვეს   დეიდა,
                           მიწა   ჯვარისა  ტყისაო.
                           დღეს   ჩაიხუტებ,  დაჰკოცნი,
                           ომში  დაღუპულ  შვილსაო.
                           ღმერთმა  გაკმაროს   თამაზი,
                           დედის   სიკვდილი   მწარეა.
                           დებსაც   გაკმაროთ,   დისშვილებს,
                           ყველას  მოგვწყვიტა  მხარია.
                           დეიდავ   შენი  სახელით,
                           ვამაყოფთ   ახლობლებიო.
                           კარგი  შვილები   გაზარდე,
                           შრომა  დაფასდა  შენიო.
                           სიკეთე,  პატიოსნება,
                           სამშობლოს  სიყვარულიო.
                           შენგან   ვისწავლე  დეიდა,
                           შორს  ვღვარე  მწარე  ცრემლიო.
                   
                     



                                                     14/11  20016წ.    ათენი.
                                                                  თემურ  სისაური[ჭალელი].