ეთერი  დეიდას   ხსოვნას



       
                           აღარ  მყავს   ჩემი  დეიდა,
                           გაზაფხულს  ვეღარ  ეღირსა.
                           როგორ   უნდოდა   სიცოცხლე,
                           უფალიც   ვეღარ  შველისა.
                           ორ  შვილ  გაზარდა  დეიდამ,
                           მოსიყვარულე   ერისა.
                           თამაზი  ღმერთმა  უცოცხლოს,
                           გამრავლებულის  კერითა.
                           ზურა  აფხაზეთს   იბრძოდა,
                           ჯავრის   შამჭმელი   მტერისა.
                           მსუბუქი  იყვეს   დეიდა,
                           მიწა   ჯვარისა  ტყისაო.
                           დღეს   ჩაიხუტებ,  დაჰკოცნი,
                           ომში  დაღუპულ  შვილსაო.
                           ღმერთმა  გაკმაროს   თამაზი,
                           დედის   სიკვდილი   მწარეა.
                           დებსაც   გაკმაროთ,   დისშვილებს,
                           ყველას  მოგვწყვიტა  მხარია.
                           დეიდავ   შენი  სახელით,
                           ვამაყოფთ   ახლობლებიო.
                           კარგი  შვილები   გაზარდე,
                           შრომა  დაფასდა  შენიო.
                           სიკეთე,  პატიოსნება,
                           სამშობლოს  სიყვარულიო.
                           შენგან   ვისწავლე  დეიდა,
                           შორს  ვღვარე  მწარე  ცრემლიო.
                   
                     



                                                     14/11  20016წ.    ათენი.
                                                                  თემურ  სისაური[ჭალელი].